Dag 20: drijvende markt

Een matje op de grond, aan een laag tafeltje waar met veel moeite je benen onder kunnen. Wij kregen een lepel en vork, maar andere mensen om ons heen aten met stokjes. We hadden hier nauwelijks toeristen gezien op deze drijvende markt van Bang Kachao, die trouwens weinig dreef maar op betonnen vlonders was opgebouwd. Heel veel eten, maar ook allerlei schoonmaakbenodigdheden, cosmetica, speelgoed, kleding, maar ook predikers, handlezers en karpers die je tegen betaling kon voeren met babymelkflesjes. 

De lokale kleine, maar echte en niet voor toeristen opgepimpte tempel vlakbij de markt, gaf ons voor het eerst een beetje inkijk in de mysterieuze wereld van het boeddhisme. Mensen maakten een rondgang om de tempel terwijl ze bronzen klokken luidden, kochten offers voor oude of zieke monikken, mediteerden of vereerden op een of andere manier voorouders bij een goudkleurige Boeddha op een sokkel omringd met offergaven en foto's van heiligen en andere religieuze afbeeldingen. Hoewel het boeddhisme in Thailand overal openlijk en nadrukkelijk zichtbaar is, blijft deze religie lastig toegankelijk. De collectieve uitdrukking van het boeddhisme, grotendeels als bindmiddel vanuit het Thaise militaire regime opgelegd, met een ongeloofwaardige overdreven devotie voor de haast vergoddelijkte Thaise koning, is in Thailand niet te vermijden. Maar wat deze religie nu echt betekent voor de individuele Thai was voor ons lastig in te schatten en te begrijpen. De mensen die we bevroegen, ook door de taalbarrière, waren weinig in staat om het aan ons uit te leggen. Het boeddhisme is natuurlijk niet als het christendom of als andere monotheïstische godsdiensten lineair theologisch en dogmatisch gemakkelijker uit te leggen. Het is een religie waarbij de individuele innerlijke invulling zwaarder weegt, dan de opzichtige door staat en 'kerk' afgedwongen en opgelegde uiterlijkheden. De soms gigantische stoeppa's, tempels vol franje en vergulde boeddha-beelden en verse bloemenkransen zeggen dan ook weinig over hoe de Thai hun religie beleefd. 

Na dit serene intermezzo trokken we bij de uitgang van de tempel onze schoenen weer aan. Een grote tent die tussen markt en tempel stond verlokte ons met Thaise folklorische muziek. Mensen die hier voornamelijk streekproducten verkochten waren in het geel gekleed, de kleur van de koning. Op een groot podium maakten twee autentiek geklede danseressen ingetogen en gerafineerde bewegingen op de traditionele muziek, waarbij ze nadrukkelijk handen met kleurige lange nagels, zwart omrande ogen en hun getooide hoofd sierlijk gebruikten.

Ik kocht een mooi verpakt builtje gevuld met specerijen en geneeskrachtige wortels en heilzame planten als toepasselijk souvenier. Terwijl de folklorische muziek wegebte en de danseressen hun laatste danspasjes richting hun afgang van het podium maakten, werd hun muziek geleidelijk overstemd door modernere klanken. Onder luid applaus maakte een lokale bekendheid aanstalte het podium op te stappen en was al begonnen met zijn lied. Even waren we een ogenblik in verwarring, want degene die zong was zichtbaar een man, maar zijn stem immiteerde perfect Karen Carpenter van het Amerikaanse gelijknamige zangduo uit de jaren zeventig, met het lied  'top of the world'. We waren het vaker tegengekomen op deze reis door Thailand, een onduidelijk onderscheid tussen het mannelijke en vrouwelijke. Diversiteit in de Thaise seksualiteit wordt in het Westen al gauw in het verband gebracht met het losbandige nachtleven die ook zeker moeiteloos te vinden is in dit land. Maar als je goed kijkt zie je ook op deze lokale en toch wel familiare markt ook de kathoey ook wel ladyboys genoemd. Ze zijn haast niet van de andere vrouwen te onderscheiden en verkopen hier gewoon T-shirts, onschuldige cosmetica of de streekproducten.  

Na de drijvende markt fietsten we via de botanische tuin, of beter gezegd park, nog even naar de pier vanuit waar kleine ferry-longtails naar de overkant heen- en weer pendelden. We oriënteerden ons alvast op onze overtocht naar Bangkok voor morgen. Terwijl de gespierde bestuurder van de longtail zijn boot behendig richting de overzijde keerde en wegvoer in de late warme middagzon, keken we vanaf deze rustige pier naar de volgebouwde skyline van Bangkok. Thailand, wat een contrasten!